De interne koppelingspraktijken in de inhoud zijn de afgelopen twintig jaar hetzelfde gebleven, wat vreemd is omdat Google de afgelopen tien jaar dramatische veranderingen heeft ondergaan, en nog meer in de afgelopen vijf jaar. Het is misschien tijd om te overwegen om de interne linkstrategieën op te frissen, zodat ze beter aansluiten bij de manier waarop Google webpagina’s begrijpt en rangschikt.
Standaard interne linkpraktijken
Ik wil duidelijk maken dat ik niet zeg dat dit de manier is om intern te linken en dat iedereen ongelijk heeft. Wat ik doe, is wijzen op een kloof in de manier waarop intern linken wordt gedaan en hoe Google de inhoud begrijpt, en een open geest houden door na te denken over je eigen manier om intern te linken met deze kennis in gedachten.
Steek uw hand op als u dit bent:
Een SEO is bezig met het schrijven of bijwerken van inhoud en komt een trefwoordzin tegen die overeenkomt met de trefwoorden waarop een binnenpagina doelt, zodat die woorden worden omgezet in ankertekst.
Oké, je kunt je hand neerleggen.
Ik verwacht dat er veel handen omhoog zullen gaan en dat is oké, want zo doet iedereen het.
Ik bezocht bijvoorbeeld een zogenaamde ‘white hat’-website die een SEO-gerelateerde dienst aanbiedt en in een artikel over een subonderwerp van ‘internal linking’ linken ze naar een andere pagina over What Is Internal Linking met behulp van de ankertekst “interne koppeling.”
De doelpagina komt exact overeen met de zinsnede van twee woorden waarop de tweede pagina doelt. De standaardpraktijk is dat als u een zoekwoordmatch vindt voor een andere interne pagina, deze vervolgens wordt omgezet in een ankertekst voor de doelpagina, toch?
Maar het klopt niet.
De zin met die ankertekst en de paragraaf die deze bevat, gaan over het belang van interne links om interne pagina’s geïndexeerd en gerangschikt te krijgen. De doelpagina is een uitleg over een algemene pagina over wat interne links zijn.
Als je denkt als een SEO, dan is er niets mis met die link, omdat de ankertekst overeenkomt met het doelzoekwoord van de tweede pagina.
Maar als u denkt als een sitebezoeker die de eerste pagina leest, hoe groot is dan de kans dat de lezer stopt met lezen en op de link klikt om meer te weten te komen over wat is interne links?
Het is zeer waarschijnlijk dat nul procent van de lezers op de link zou klikken omdat de link niet contextueel relevant is.
Wat denkt een machine ervan?
Om te zien wat een machine van die zin dacht, heb ik deze gekopieerd en aan ChatGPT gevraagd:
ChatGPT antwoordde:
“De zin benadrukt de cruciale rol van interne links in SEO-strategieën.”
Vervolgens vroeg ik ChatGPT om de paragraaf in vijftien woorden of minder samen te vatten en het antwoordde:
“Interne links zijn cruciaal voor het indexeren en rangschikken van websites, waarbij de linkcontext bijzonder belangrijk is.”
De context van zowel de zin als de paragraaf is het belang van interne links, maar niet wat interne links zijn.
De ironie van het bovenstaande voorbeeld is dat ik het van een webpagina heb gehaald die ging over het belang van context voor interne links, wat laat zien hoe diepgeworteld het idee is dat de enige context die nodig is voor een interne link de ankertekst is.
Maar dat is niet hoe Google context begrijpt.
De conclusie is dat het, wil een interne link contextueel zijn, belangrijk is om rekening te houden met de betekenis van de zin en de paragraaf waarin deze bestaat.
Wat interne koppeling niet is
Er zijn tientallen jaren oude voorschriften over interne koppelingen die algemeen als canoniek worden aanvaard zonder voldoende kritisch onderzoek.
Hier zijn een paar voorbeelden:
- Plaats uw interne links dichter bij de bovenkant van de webpagina.
- Interne links zijn bedoeld om andere pagina’s te helpen goed te scoren.
- Interne links zijn bedoeld om andere pagina’s te helpen indexeren.
- Gebruik trefwoordrijke ankerteksten, maar zorg ervoor dat ze er natuurlijk uitzien.
- Interne links zijn belangrijk voor Google.
- Voeg interne links toe naar uw belangrijkste webpagina over een onderwerp uit alle subonderwerppagina’s.
Wat ontbreekt aan de bovenstaande, algemeen aanvaarde ideeën over interne links, is dat niets hiervan iets te maken heeft met de bezoekers van de site die de inhoud lezen.
Deze ideeën houden niet eens verband met de manier waarop Google webpagina’s analyseert en begrijpt, en als gevolg daarvan zijn ze niet echt waar interne links over zouden moeten gaan. Voordat we dus een moderne manier identificeren om intern te linken, die in lijn is met de moderne zoekmachine, is het nuttig om te begrijpen hoe Google webpagina’s interpreteert.
Taxonomie van onderwerpen in webpagina-inhoud
Een taxonomie is een manier om iets te classificeren en elke goed georganiseerde webpagina kan worden onderverdeeld in een algemeen onderwerp en de subonderwerpen daaronder, waarbij de ene in de andere overgaat, zodat het algemene onderwerp beschrijft waar alle subonderwerpen als groep over gaan en ook elk subonderwerp beschrijft een aspect van het hoofdonderwerp in wat een taxonomie van onderwerpen kan worden genoemd, de verborgen structuur binnen de inhoud.
Een webpagina wordt ongestructureerde gegevens genoemd. Maar om er betekenis aan te geven moet Google er enige structuur in aanbrengen. Een webpagina is dus verdeeld in secties zoals de koptekst, navigatie, hoofdinhoud, zijbalk en voettekst.
Martin Splitt van Google ging verder en zei dat de hoofdinhoud wordt geanalyseerd voor de Centerpiece Annotation, een beschrijving van waar het onderwerp over gaat, met uitleg:
“Dat zijn wij alleen maar bezig met het analyseren van de inhoud en… we hebben bijvoorbeeld iets dat de Centerpiece Annotation heet, en er zijn nog een paar andere annotaties die we hebben waarbij we naar de semantische inhoud kijken, en mogelijk ook naar de lay-outboom.
Maar fundamenteel kunnen we dat al uit de inhoudsstructuur in HTML lezen en er achter komen: “Oh! Dit lijkt erop dat uit alle natuurlijke taalverwerking die we hebben gedaan op de volledige tekstinhoud die we hebben, het erop lijkt dat dit voornamelijk over onderwerp A gaat, hondenvoer.
De belangrijkste annotatie is Google’s inschatting van waar de inhoud over gaat en identificeert deze door deze uit de inhoudsstructuur te lezen.
Het is die inhoudsstructuur die de Taxonomie van Onderwerpen kan worden genoemd, waarbij een pagina met inhoud wordt gepland en gemaakt op basis van een onderwerp en de subonderwerpen.
Semantische inhoudsstructuur en interne links
Inhoud heeft een verborgen semantische structuur die de taxonomie van onderwerpen kan worden genoemd.
Een goed opgebouwde webpagina heeft een algemene structuur die er over het algemeen als volgt uitziet:
Introductory paragraph that introduces the main topic -Subtopic 1 (a content block) -Subtopic 2 (a content block) -Subtopic 3 (a content block) Ending paragraph that wraps everything up
Subonderwerpen hebben eigenlijk ook hun eigen hiërarchie, zoals deze:
Subtopic 1 -Paragraph A -Paragraph B -Paragraph C
En elke paragraaf heeft ook zijn eigen hiërarchie, zoals deze:
Paragraph A -Sentence 1 -Sentence 2 -Sentence 3 -Sentence 4
Het bovenstaande overzicht is een voorbeeld van hoe ongestructureerde gegevens zoals een webpagina een verborgen structuur hebben die een machine kan helpen deze beter te begrijpen door deze bijvoorbeeld te labelen met een Centerpiece Annotation.
Aangezien Google inhoud beschouwt als een reeks onderwerpen en subonderwerpen die zijn georganiseerd in een ‘inhoud structuur‘ Is het niet logisch om, met kopjes (H1, H2) die elk inhoudsblok afbakenen, ook op dezelfde manier rekening te houden met interne links?
Mijn links naar het Taxonomy of Topics-artikel en de bron van het citaat van Martin Splitt zijn bijvoorbeeld contextueel relevant en veel lezers van dit artikel zullen deze links waarschijnlijk volgen omdat ze op een interessante manier dieper ingaan op de inhoud, ze zijn… contextueel relevant .
En omdat het contextueel relevant is, is het naar mijn mening waarschijnlijk dat Google het onderwerp van de gelinkte pagina’s ook relevant zal vinden.
Ik heb ze ook niet gekoppeld om ze te laten crawlen of voor rankingdoeleinden. Ik heb ernaar gelinkt omdat ze nuttig zijn voor lezers en een aanvulling vormen op de omliggende inhoud waarin die links zijn ingebed.
Semantische relevantie en contextuele interne links
Al meer dan tien jaar moedig ik de SEO-industrie aan om hun zoekwoorden los te laten en te gaan denken in termen van onderwerpen. Het is geweldig om eindelijk te zien dat meer mensen in de sector het eindelijk snappen en gaan nadenken over inhoud in termen van wat het betekent. op semantisch niveau.
Neem nu de volgende stap en laat die ‘zoekwoordgerichte’ mentaliteit los en pas dat begrip toe op interne links. Dit is logisch voor SEO en ook voor lezers. In mijn 25 jaar praktijkervaring met SEO kan ik met vertrouwen zeggen dat de meest toekomstbestendige SEO-strategie er een is die nadenkt over de impact op sitebezoekers, want zo kijkt Google ook naar pagina’s.
Uitgelichte afbeelding door Shutterstock/Iconic Bestiary
